Van nuchter eitje tot spiritualiteitje. Dit is letterlijk op mij van toepassing. Nuchterder dan mij had je niet. Ook flink oordelend, en pessimistisch. Ik noemde dat “ realistisch”. Dat ben ik nog steeds, maar onderhand ook een stukje wijzer. En dit wil ik graag met jullie delen.
Ik heb geleerd om minder snel te oordelen, en alles met een vleugje liefde te zien. Iedereen (de meeste mensen) doen alles met liefde, of uit liefde. Wie ben ik om daar over te oordelen. Ik sta niet in hun schoenen. En weet je wat. Dit maakt het leven een stuk luchtiger, vooral voor mijzelf. Ik hoef mij minder boos te maken over onrecht en onwil.
Toch blijf ik het nuchtere eitje, en zie ik dat mensen niet willen of kunnen veranderen. Ik oordeel alleen minder. Maar steek er ook geen energie meer in. Wie wel wil is van harte welkom. Ik zag ook zoveel onmacht en onwil, omdat dit een spiegel was voor mijzelf.
Ik moest veranderen en stappen gaan zetten, en niet meer stagneren. Nu ik dit niet meer doe, stroomt er al zo veel meer en heb ik flink wat stappen gezet. Hierover meer in de volgende maandagmiddagblog.
Hoop jullie dan weer te ontmoeten.
Veel liefs van Kim Vonk